A po shndërrohet Trumpi luftarak në Trumpin pajtues? Ai gjithmonë ka qenë më shumë një krijues marrëveshjesh sesa një ideolog.
Nga: Jim Antle / The Daily Telegraph
Përkthimi: Telegrafi.com
Fjalimi i fitores së Donald Trumpit pas zgjedhjeve presidenciale të vitit 2024 ishte goxha në stilin e tij të zakonshëm, me plot shmangie të papritura, anekdota, mburrje dhe britma. Megjithatë, një gjë që mungonte në masë të konsiderueshme ishte sulmi ndaj rivalëve të tij.
Më pas, mbi një telefonatë të papritur, Trumpi duket se po shfaq një qasje të re, të cilën shumë e konsiderojnë si një tentativë për të ndërtuar ura me rivalët e tij. “Presidenti Donald J. Trump dhe nënpresidentja Kamala Harris folën në telefon sot, ku ajo e përgëzoi për fitoren historike”, tha zëdhënësi i tij, Steven Cheung. “Presidenti Trump vlerësoi nënpresidenten Harris për forcën, profesionalizmin dhe këmbënguljen e saj gjatë fushatës, dhe të dy liderët ranë dakord për rëndësinë e unifikimit të vendit”.
Për shkak të arrestimit të frymës së opozitës, Trumpi, ndryshe nga herët e kaluara, përshëndeti Bidenin dhe Harrisin në një mënyrë më të ngrohtë. “Presidenti Joe Biden telefonoi presidentin Donald J. Trump për ta përgëzuar për fitoren dhe e ftoi në Shtëpinë e Bardhë për të siguruar një tranzicion të qetë.”
Ajo që është më e habitshme është se Trumpi, një figurë që zakonisht ka shprehur një qëndrim më agresiv ndaj kundërshtarëve të tij, tani po përpiqet të krijojë një ambient bashkëpunimi. Në Darkën e Al Smithit në Nju-Jork, ai u ul pranë liderit të shumicës në Senat, Chuck Schumer, duke theksuar donacionet e tij të mëparshme për demokratët. Kjo ndihmon për të nxjerrë në pah fitoren e tij në një mënyrë tjetër, duke sugjeruar se ai mund të synojë një qasje më të moderuar.
Paul Manafort, një nga këshilltarët e tij të vjetër, ka shprehur se Trumpi mund të dëshirojë të punojë së bashku me emocionet e tij për të ndërtuar një marrëdhënie më të shëndetshme me ata që ndodhen në anën tjetër të politikës. “Mendoj se do të përpiqet të gjejë një pikë të përbashkët. Ai e kupton se ky tani është mandati i tij i trashëgimisë,” tha ai. “Mandati i parë ishte një fillim me shpresën se do ta çonte tek i dyti. Por, ky është mandati i tij i fundit … Dhe, ai kujdeset për vendin e tij në histori”.
Kjo qasje e re sjell ndjenja nostalgjie për një kohë më të paqtë mes rivalëve politikë, pavarësisht përvojave të kaluara. Takimi i tij me Barack Obamën ishte një hap diplomatik, ndonëse e përkrahur nga tensione të mëparshme.
Përveç këtyre, mbetet për t’u parë nëse Trumpi do të ndjekë një strategji të re për të bashkëpunuar me demokratët në legjislacionin e ardhshëm. Ka mundësi për një qasje më të moderuar, duke merakosur për pasojat e trashëgimisë së tij dhe duke u përpjekur të forcojë pozitat e tij në histori.
Prandaj, është interesante të shihet se si Trumpi do të balancojë këtë qasje të re me një natyrë që ka qenë gjithmonë konkuruese. “Dikur ai kishte shumë miq në anën e demokratëve, para se të përfshihej në politikë,” tha Manafort. “Mendoj se do ta shihni që do të përpiqet të afrohet sërish, por jo duke shitur premtimet e tij ndaj popullit amerikan”.
Ky është çelësi. Marrëdhëniet politike janë të ndryshueshme dhe integrimi i gjithë elementeve në politikën amerikane mbetet një sfidë e vazhdueshme. Nëse Trumpi do të jetë ai luftëtar ose negociator, do të varet nga prirjet e rivalëve të tij dhe dëshira e tyre për të bashkëpunuar apo për të luftuar.
