Mosngritja e pagave për 15 vite ka çuar në shqetësime të mëdha për punëtorët e hekurudhave, të cilët kanë marrë vendimin për të shtyrë grevën e paralajmëruar për sot.
Ndalesa e qarkullimit të trenave javën e kaluar ishte një shenjë e qartë e pakënaqësisë së thellë mes punëtorëve. Një orë ndalesë në shenjë proteste shërbeu si një përpjekje për të tërhequr vëmendjen ndaj gjendjes së tyre, e cila është bërë gjithnjë e më e vështirë për t’u duruar. Publiku dhe mediat kanë filluar të venë re këto tensione, duke u bërë më të ndjeshëm ndaj shqetësimeve të punëtorëve.
Një rritje e pagave është kërkesa kryesore e punëtorëve, të cilët nga njëra anë përballen me një rritje të kostove të jetesës, dhe nga ana tjetër me një stagnim të pagave që zgjat gati 15 vite. Ky fakt është duke ndikur negativisht në standardin e jetesës dhe motivimin e të punësuarve, duke filluar nga stafi administrativ dhe duke përfunduar me ata që punojnë direkt në terren.
Ashtu si shumë industri të tjera në vend, sektori i hekurudhave është duke u ballafaquar me një krizë të vazhdueshme për sa i përket mbështetjes financiare dhe menaxhimit. Kryetari i Sindikatës së Hekurudhave “Trainkos”, Florim Gjyrevci, deklaroi se “jemi në bisedime me bordet dhe menaxhmentin për të gjetur një zgjidhje.” Ai ka sqaruar se greva e planifikuar për sot është shtyrë për javën e dytë të muajit të ardhshëm për të lejuar një mundësi për negociata.
Një rëndësi e madhe i është dhënë dhe mbështetjes nga Sindikata e “Infrakos”. Kryetari i kësaj sindikate, Hysen Nikçi, e ka theksuar se bashkëpunimi mes sindikatave është thelbësor për forcimin e kërkesave për pagesa më të larta. Ai ka bërë thirrje për një bashkim të fuqive në këtë drejtim, duke ndjere përgjegjësinë që kanë për të përmirësuar kushtet e punës dhe pagat e punëtorëve.
Një letër e dërguar nga “Trainkos” më 29 prill Ministrisë së Ekonomisë për të paralajmëruar për veprimet sindikale gjithashtu ilustron vullnetin për të marrë masa më të ashpra, nëse situata nuk ndryshon. Megjithatë, deri më tani, Ministria e Ekonomisë nuk ka dhënë ndonjë përgjigje ndaj shqetësimeve të punëtorëve.
Ndërkohë, protestat e këtij lloji janë bërë gjithnjë e më të zakonshme në Kosovë, duke reflektuar një problem të gjerë në shumë sektorë. Kjo krizë e pagave dhe kushteve të punës është një çështje që duhet adresuar jo vetëm nga sindikatat, por dhe nga qeveria, e cila duhet të inicojë një dialog të hapur për të gjetur një zgjidhje të qëndrueshme.
Me kalimin e javëve dhe ndriçimin e ngjarjeve të fundit, pritet që të rritet presioni mbi autoritetet për të vepruar. Rreth 15 vite pa rritje pagash janë shumë për punëtorët që ndjejnë çdo ditë peshën e vështirësive financiare. Lëvizjet për të drejtat e tyre financiare nuk janë më një mundësi, por një nevojë urgjente.
