SHSKUK po përballet me kritika serioze për trajtim të pabarabartë në pezullimin e mjekëve me aktakuzë. Ndërsa në QKUK Dr. Edmond Haliti dhe Dr. Lulzim Kamberi u larguan nga pozitat e tyre menaxheriale në Klinikën e Kardiologjisë pas ngritjes së aktakuzave, Dr. Sokol Krasniqi vazhdon të mbajë pozitën e shefit të Ortodoncisë në QKSUK, pavarësisht aktakuzës së ngritur ndaj tij nga Prokuroria Themelore që nga prilli 2024.
Ky trajtim selektiv ngre shqetësime serioze mbi integritetin institucional të SHSKUK-së dhe konsistencën në zbatimin e ligjit. Të dhënat tregojnë se dallime të tilla në trajtim do të thonë se nuk ka një sistem të qartë dhe të drejtë për menaxhimin e situatave të ngjashme. Situata e krijuar tregon se mendësia e hapur ndaj korrupsionit apo keqpërdorimit të pozitave është ende e pranishme në strukturat shëndetësore.
Sipas nenit 69 të Ligjit për Zyrtarët Publikë, çdo zyrtar civil ndaj të cilit është iniciuar procedurë penale për veprime të kryera gjatë ushtrimit të detyrës duhet të pezullohet. Kjo nënkupton një obligim ligjor që, në rast të ngarkesave të tilla, integriteti profesional dhe publik duhet të jetë prioritet. Megjithatë, kjo rregullore ligjore duket se nuk është zbatuar me rigorozitetin e nevojshëm në të gjitha rastet.
Mungesa e pezullimit të Dr. Sokol Krasniqit përbën një dallim të dukshëm dhe ndërlikon debatin për qëndrueshmërinë e institucioneve shëndetësore në vend. Qeverisja e dobët dhe vendimet e diskutueshme jashtë standardeve ligjore e rrezikojnë besimin e publikut në sistemin shëndetësor. Të tilla situata kërkojnë një shqyrtim të thellë të praktikave dhe politikave të menaxhimit të burimeve njeriut në sektorin publik.
Për të qartësuar këtë mospërputhje, dy herë i kemi dërguar pyetje kryetarit të bordit të SHSKUK-së, drejtorit të SHSKUK-së dhe Ministit të Shëndetësisë, por deri më tani nuk ka pasur asnjë përgjigje zyrtare. Ky heshtje është shqetësuese dhe jep një mesazh të keq për transparencën që pritet nga një institucion publik. Një përgjigje e qartë do të ndihmonte në shpërndarjen e paqartësive dhe do të tregonte vendosmëri për të mbajtur llogari.
Rasti i Dr. Sokol Krasniqit thekson dështimin e bordit të SHSKUK-së, drejtorit të SHSKUK-së dhe Ministrisë së Shëndetësisë për të ushtruar autoritetin e tyre mbi QKSUK. Kjo ngrihet një pyetje relevante: kush në të vërtetë merr vendimet për ligjshmërinë dhe qeverisjen brenda këtij institucioni publik? Kjo situatë kërkon patjetër një provim më të thellë të proceseve dhe autoriteteve brenda SHSKUK-së dhe nevojitet një angazhim i fortë në reformimin e politikave brenda sistemit shëndetësor.
Institucionet shëndetësore duhet të përqendrohen në parimet e transparencës dhe llogaridhënies për të rikthyer besimin e qytetarëve. Shtimi i mekanizmave të mbikëqyrjes dhe kontrollit si dhe forcimi i rregulloreve të brendshme janë hapa thelbësorë për të parandaluar skandale të ngjashme në të ardhmen. Integrimi i praktika të mira nga institucione të tjera mund të kontribuojë në këtë transformim.
Duhet të kemi parasysh gjithashtu se qëllimi fundor është të rritet siguria dhe cilësia e shërbimeve shëndetësore për qytetarët. Një sistem shëndetësor që funksionon mirë është evident për mirëqenien e shoqërisë dhe çdo sjellje që cenon këtë është esencialisht e papranueshme. Pjesëmarrësit e institucioneve shëndetësore duhet të ndiejnë përgjegjësinë për t’u angazhuar në përmirësimin dhe zhvillimin e vazhdueshëm.
Përfundimisht, rasti aktual është një mundësi për rishikim dhe reformë. SHSKUK ka nevojë për një analizë të plotë dhe të detajuar të politikave të saj për të garantuar që gjithsecili të jetë nën ligjin dhe që çdo shkelje të trajtohet ashtu siç e kërkon ligji. Vetëm kështu mund të krijohet një kulturë e fortë e llogaridhënies dhe transparencës, që është thelbësore për një shërbim shëndetësor të besueshëm.
