Shkruan: Emir SHABANI
Kisha dashur që të shkruaj për gjendjen e “lulëzuar” në të cilin ndodhen sot shokët e mi edhe une sot, por që fatkeqësisht me duhet të flasë për 1001 probleme më te ciliat përballë sot sapo zgjohemi nga gjumi.
Unë për veti e kam lehtë, sepse fati don dhe mund të nisem edhe në kembë per ne shkollë, por shokët e shoqët e bankave shkollore, duhet të përballemi me peripeci, për të ndjekur mësimin. Ndoshta me autobusët e ngarkuara ose me ikjen e të njejtave edhe pritjen e te tjetrit deri në oren e dyte të mësimit.
Ambienti i vështirë edhe brenda mureve klasore banka të cilat janë të poziconuar për te ulër 2 nxënës edhe ne e bëjmë për 3 e më shumë
E të flasim për mungesë biblotekista e libra që na duhen më shumë se kurrë… të flasim për mungesë aktivitetesh që na duhen për tu formësuar ja sot ja kur…për parqe lojëra që si kemi sot e nuk do ti dijm kurrë!
Edhe unë por edhe shokët e mir nuk kemi faj, që sot dasht o pa dasht i jemi bëre mishërim internetit dhe gjërave që po na i ofron!Pse?Sepse në vend të të investimit në ardhmrin tonë pushtetarët po mbushin xhepat e tyre pa shikuar mbrapa pa e ditur se nesër ne jemi udhëheqësit që fatketesisht do të bëjme një rrëmujë edhe më të madhe se atë që po bojnë në shtet.Ne të rinjët jemi të bashkuar per t’u prirë ndryshimeve e për të bë revulucion por kur jemi të lir as për të menduar as për të veprëuar për të njetat.
