Vlerat e BE-së janë platforma normale mbi të cilën do të qëndrojë më në fund kjo shoqëri, ndaj nga një këndvështrim më i lartë, në fakt, normal, do të mund të gjykojë meritoritetin kundrejt korrupsionit, për strukturat që nuk janë autoritare. Deri atëherë, me një VMRO-DPMNE të tillë të pareformuar dhe alfa-tutantët e tyre, të ëndërrosh për përparim është e barabartë me delirin, çmendurinë, ecjen në gjumë.
Emilia CELAKOSKA
Cila është platforma ku takohen individët e pasur dhe të varfër? Natyrisht, të pasurit janë të paktë, dhe modestët në të ardhura dhe të varfërit përbëjnë një grup mjaft të madh, një pjesë e të cilit pëlqen të quhet “popull”. Vetëm në dukje janë të kundërta. Përgjigja e pyetjes është shumë e drejtpërdrejtë nëse merret parasysh përmes kriterit – si u pasuruan disa të pasur. Nuk duhen as prova dhe fakte individuale, mjafton që partneri i gjorë në atë tango – “populli”, të mbizotërojë në bindjen se fitimet e mëdha vijnë pashmangshmërisht nga pandershmëria e madhe. Kështu, platforma rregullohet pak nga pak, por në përgjithësi: Nga përafrimi i nënkuptimit të imagjinuar pandershmëri => pasuri, në ekuivalencë pasuri = pandershmëri, por edhe më tej, deri në nivelin e konsiderimit sipas shkallëve të secilës prej karakteristikave. (sa më i pandershëm të jesh, aq më i pasur je, aq më i pasur je aq më i pandershëm je).
Platforma mbi të cilën luhet ky tango është autoritarizmi. Pasuria e fituar në mënyra të dyshimta ka një interes për të investuar në mekanizma për të mbajtur një mjedis të qëndrueshëm dhe të parashikueshëm për ruajtjen dhe rritjen e asaj pasurie. Por vetëm një mjedis autoritar është mekanizmi i dëshiruar nga këta individë, sepse do të mbrohej stabiliteti ekonomik i kapitalit të dyshimtë dhe interesat e tyre të dyshimta. Nuk duhet shumë mend për të kuptuar se në një shoqëri autoritare, ky lloj individi do të ishte gjithmonë mbi të tjerët, si ajka, si Alfa./Analiza i plotë.
