Shkruan: BORJAN JOVANOVSKI
Prespa po përjeton rilindjen e saj, të cilën ia la trashëgim krijuesi gjenial i engjëllit nga Kurbinova. Mbetet më e vështira. Të braktisim cinizmin dhe disfatizmin në të cilin është ngujuar popullata e vogël që ka mbetur në Prespë dhe si rezultat i një depresioni të përgjithshëm në shoqërinë maqedonase dhe mungesës së dashurisë dhe iniciativës për të bërë diçka si cilësi të re që do të ndërtonte mbi natyrën tonë të madhe. dhe pasuri shpirtërore që kërcen në sytë tanë pavarësisht përpjekjeve tona për t’u ulur në prehrin e keqardhjes për veten.
Prespën e njoh që i vogël. Në 70 vitet e shekullit të kaluar më kujtohen fshatrat e Prespës, secili me të paktën 500 banorë. Më kujtohen edhe resortet dhe hotelet e shumta në Pretor, Oteshevë, Krani… Disa prej tyre si “Hotel Europa” ishin super moderne për kohën e tyre dhe nëse do të ekzistonin do të ishin tërheqëse edhe sot. Tranzicioni 30-vjeçar, lakmia, inercia e institucioneve dhe gjithçka tjetër që shkoi me atë proces, filloi ta fshinte Prespën nga harta e rajoneve të populluara. Sot në fshatrat e Prespës jetojnë mezi 50 banorë, kryesisht të moshuar. Shkollat, ambulancat dhe infrastrukturat e tjera filluan të humbin kuptimin e ekzistencës së tyre dhe dalëngadalë po mbyllen një nga një./Analiza e plotë.
