Nuk mund të hesht më. Nuk mund të shikoj sesi tragjedia jonë, e sot edhe tragjedia e shumë familjeve të tjera me fat të ngjashëm si i yni – përdoret, shtrembërohet, keqpërdoret. Nga një familje, sot u bëmë qindra. Dhe të gjithë jemi të prekshëm. Të gjithë më të lehtë për manipulim. Sistemi nuk funksionon, këtë e dimë të gjithë. Por njerëzit që e krijojnë atë sistem nga hija nuk do ta zgjidhin problemin tonë. Lufta e tyre nuk është për ne. As për të vërtetën. As për drejtësinë, reagoi në rrjetin social Facebook, motra e Frosina Kulakovës së ndjerë, Rosica Kulakova, lidhur me keqpërdorimin e tragjedive nga iniciativa “Kush është tjetri?”.
-Pse kam heshtur dhe pse nuk mund të hesht më.
Më duhej shumë kohë për të mbledhur forcë dhe guxim për të shkruar këtë postim. Por si person që e kam mbështetur publikisht dhe me zë të lartë iniciativën “Kush është tjetri?”, ndiej detyrim moral të shpjegoj pse kam qenë e heshtur gjatë kësaj periudhe – sepse thellë brenda vetes mbaj ndjenjën e përgjegjësisë personale. Është koha që publikisht të tregoj, në mënyrë kronologjike dhe pa censurë, se çfarë ndodhi saktësisht pas vrasjes së motrës sime, Frosina.
31 Janar – Dita e varrimit
Në ditën kur varrosnim Frosinën, ndërsa ne ishim të shkatërruar nga dhimbja dhe trishtimi – u mbajtën protestat e para. Ne, të afërmit e saj më të ngushtë, nuk kishim asnjë ide se çfarë po ndodhte në botën e jashtme.
Dhimbja na mbylli sytë dhe veshët.
Atëherë, nga një britmë e sinqertë dhe spontane e dhimbjes së popullit, u shfaq diçka tjetër. Dikush me një mendje të sëmurë vendosi të përfitojë nga tragjedia e tjetrit. Kështu, në publik u shfaq iniciativa “Kush është tjetri?”.
Ka përjashtime të ndershme, por unë flas për hijet
Përpara se të shpjegoj pse ndjehemi të keqpërdorur si familje, duhet të theksoj se ka njerëz të ndershëm edhe në këtë iniciativë. Njerëz me qëllime të mira. Kjo nuk është kritikë për secilin që ishte pjesë e “Kush është tjetri?”.
Fjalët e mia janë të drejtuara ndaj organizatorëve. Jo atyre që i pamë me pankarta, por atyre që gjithmonë janë në hije. Njerëzve emrat e të cilëve nuk shfaqen publikisht, por të gjithë e dimë se kush janë. Ata që e “drejtojnë” protestën, por kurrë nuk mbajnë përgjegjësi për veprimet e tyre.
Protestat e dyta – momenti kur gjithçka u bë e qartë
Në protestat e dyta, tashmë u ndje se diçka nuk ishte në rregull. Protesta nuk ishte më e popullit – kishte një organizator të qartë, një agjendë, një drejtim. Dhe për të qenë e sinqertë, atëherë ende besoja. Ajo mbështetje më jepte shpresë. Mendoja se dikush me të vërtetë kujdesej, se ndoshta kishte shpresë.
Por sot më vjen keq që duhet të them se pashë dhe përjetova krejtësisht të kundërtën.
Manipulimi fillon dhe viktima bëhet e parëndësishme
Mora pjesë në një takim – i fundit për mua, sepse nuk kisha më forcë. Aty, mes fjalëve dhe heshtjes, më u bë e qartë se Frosina nuk ishte e rëndësishme. Dhimbja jonë nuk ishte e rëndësishme. E rëndësishme ishte agjenda, dhe viktima ishte vetëm një mjet.
Dhe këtu duhet të jem e saktë – ata që atëherë e udhëhiqnin atë narrativë, ata që na shihnin si një mjet dhe jo si njerëz, sot qëndrojnë në prapaskenë dhe e mbështesin iniciativën “Kush është tjetri?”. Nuk janë ata që shfaqen përpara, por ata që në heshtje tërheqin fijet.
Dhe për t’ju bërë të qartë për çfarë lloji njerëzish bëhet fjalë – janë të njëjtët që dikur marshonin me pankarta “Kisha të zhduket”, ata që dogjën zyra, ata që nuk njohin kufij kur bëhet fjalë për promovimin e qëllimeve të tyre. Nuk flas për njerëzit që protestojnë sinqerisht – flas për ata që qëndrojnë pas skenës. Për ata që kanë agjendë, por jo zemër.
8 Marsi – fyerja më e rëndë
Protestat për 8 Marsin nuk do t’i komentoj fare. Nëse dikujt i duket e përshtatshme të marshojë me tenxhere dhe lugë druri nga një vend ku dikush humbi jetën tragjikisht, le t’i shërbejë për nder. Unë mendoj se ky ishte kulmi i mosrespektit.
Nga një familje në zi – në një shënjestër
Nuk mund të hesht më. Nuk mund të shikoj sesi tragjedia jonë, e sot edhe tragjedia e shumë familjeve të tjera me fat të ngjashëm si i yni – përdoret, shtrembërohet, keqpërdoret. Nga një familje, sot u bëmë qindra. Dhe të gjithë jemi të prekshëm. Të gjithë më të lehtë për manipulim.
Sistemi nuk funksionon, këtë e dimë të gjithë. Por njerëzit që e krijojnë atë sistem nga hija nuk do ta zgjidhin problemin tonë. Lufta e tyre nuk është për ne. As për të vërtetën. As për drejtësinë.
“Kush është tjetri?” të pyesim juve:
Kush është tjetri?
Cila nënë?
Cili vëlla?
Cila motër?
Cila tragjedi do të jetë e radhës në menynë e interesave tuaja?, pyet e pikëlluar Kulakova përmes postimit të saj në Facebook.
“KUSH ËSHTË TJETRI” – vazhdimi i mjerimit të asaj që e kemi përjetuar prej vitesh dhe sistemit të shkatërruar të vlerave…, shkruan në Facebook babai i Frosinës, Todor Kulakov, krahas statusit të shpërndarë të vajzës së tij, Rosica Kulakova.
Minjtë politikë, nekrofilët politikë…
Edhe fundi është thyer…
Si familje, gjithmonë do të reagojmë ashpër kur dikush do të përpiqet të shfrytëzojë dhimbjen tonë dhe vdekjen e FËMIJËS ENGJËLL – FROSINËS 
Gjithashtu, do të kërkojmë mënyra për të kërkuar përgjegjësi institucionale dhe për të mbajtur përgjegjësi për këto vepra të liga dhe manipulime…, shkruan Kulakov mes të tjerash në postimin e tij.
