XhABIR DERALLA
Përballë sulmeve të vazhdueshme ajrore, përpara se ferri i raketave, dronëve dhe predhave ruse të bjerë nga qielli mbi qytet, banorët e Kievit tregojnë një qëndrueshmëri të jashtëzakonshme që sfidon realitetin e zymtë me të cilin përballen çdo ditë. Për gati dy vjet, qyteti është nën hijen e errët të terrorit me raketa, kohë kur qytetarët kërkojnë strehim në bunkerë dhe stacione metroje kur bie alarmi. Megjithatë, në mes të kaosit dhe rrezikut, bota është dëshmitare e një shfaqjeje të papritur të forcës, krenarisë dhe vullnetit për ta jetuar jetën e plotë.
Violeta, një studente e diplomuar 23-vjeçare në Universitetin Taras Shevchenko, mishëron qëndrueshmërinë e jashtëzakonshme të bashkëqytetarëve të saj. Kur zhurma shpuese e një alarmi sulmi ajror thyen qetësinë, ajo, së bashku me shumë të tjerë, jep një përgjigje që mund t’i duket paradoksale një të huaji. “Kur bie alarmi i sulmit ajror, ne vishemi me rrobat tona më të mira, vendosim buzëkuq, rregullojmë flokët dhe fshihemi”, thotë ajo me gjakftohtësi prekës. Ky qëndrim në dukje nonshalant ndaj situatave kërcënuese për jetën mund të ngatërrojë të huajt, por ajo dhe një numër i panumërt bashkëqytetarë të saj simbolizojnë zgjedhjen – për t’u përballur me tmerrin përmes pamjes së normalitetit – një qëndrim i palëkundur që e kapërcen frikën, me vendosmërinë, në vend të frikës dhe fshehjes , për të përqafuar jetën përballë fatkeqësive.
Populli i Kievit, i përballur me spektrin e vazhdueshëm të shkatërrimit total, vuajtjes dhe vdekjes, zgjedh të mos i nënshtrohet frikës dhe panikut. Pavarësisht nëse e cilësojmë si guxim apo fatalizëm, forca kolektive që i përcakton ata si individë të fortë dhe krenarë është evidente. Në mes të agresionit, këta qytetarë mbeten të përkushtuar ndaj jetës, bukurisë, kulturës dhe artit.
Megjithëse alarmet e sulmit ajror sfidohen nga shumë me përbuzje, megjithatë, përparësia e Kievit qëndron në ushtrinë e tij jashtëzakonisht elastike, e cila kap me sukses dhe neutralizon shumicën e kërcënimeve ajrore. Pas vijave të frontit ushtarak, popullsia civile kontribuon në këtë qëndrueshmëri kolektive, duke refuzuar të lejojë që kërcënimi i vazhdueshëm të diktojë jetën e tyre./Analiza e plotë.
